wtorek, 28 czerwca 2016

Ostatnie ikony

Odkąd piszę ikony, często daję je moim bliski jako prezenty, najczęściej imieninowe. Dziś pokażę dwie ukończone ostatnio...
Pierwsza to Eleusa ( Matka Boska miłująca), to grupa ikon mająca podkreślać relację między Matką Boską i Jezusem...



Zdjęcia niestety nie są dobrej jakości, robiłam je już prawie o zmroku, a następnego dnia ikona została podarowana.


Druga ikona to również Matka Boska, tym razem, pisałam na podstawie Matki Boskiej Ostrobramskiej, jeśli wierzyć internetowi, właśnie tak wygląda pod sukienką ze szlachetnego kruszcu.


Następny post być może będzie dziergany.

wtorek, 14 czerwca 2016

Rdza oblazła mi stół...

Powody dla których dziewiarka zaczyna jakiś projekt bywają różne.... ja na przykład znalazłam, podczas porządków, 3 motki rudego kordonka, zakupionego dawno temu i prawdę mówiąc, nie wiem po co... Znalazłam, to się nie może poniewierać bezczynnie...


Po wzór sięgnęłam do sławetnej gazety z 92giego roku, trzeba przyznać, że wzory tam umieszczone są naprawdę misterne, co czasem się wiąże z trenowaniem zdolności ekwilibrystycznych ( na przykład 15oczek z 3narzutów). Wzór jest tak rozpisany, że brzegi się ciut falują (to te 15 narzutów), ale serweta prezentuje się nie najgorzej....



Użyłam kordonka yarnart violet, fajny, ale chyba nie kupie więcej- cieniutki... poszło mi 2 motki i trzeciego dosłownie na pikotki.... ciekawe- co zrobię z takiego napoczętego...


Całkiem niedawno, wypadło mi podarować prezent od serca, wypadło całkiem niespodziewanie i całe szczęście miałam co podarować,  nie mniej, aby na przyszłość uniknąć stresu, postanowiłam, że pomiędzy planowymi projektami, natrzaskam sobie serwet w każdym rozmiarze, od maleńkich po ogromne, aby gdy zajdzie potrzeba, po prostu wyjąć z szafy i dać, a nie zastanawiać się co tu zrobić.... Całkiem możliwe, że dzisiejsza doczeka się niebawem powtórki w bieli lub ecru...

piątek, 3 czerwca 2016

Dziecku odmówisz?!

Jakiś czas temu pokazywałam obrazek ze śpiącymi kociętami bengalskimi, który zgłosiłam do konkursu na facebooku... Nie zdobyłam co prawda żadnej nagrody, ale wiem, że głosowały osoby które jakoś mogę powiązać z blogiem- bardzo dziękuję. Konkurencja była ogromna, a dzieła wygrane zacne, nie ma więc rozstrzygnięto sprawiedliwie. Kocięta te i jeszcze jedno innej rasy już chwilę zamieszkały w domu docelowym.


Kocięta powstały, na fali zachwytu nad pokazywanymi niedawno mopsami, moi siostrzeńcy gdy zobaczyli tamte obrazki, piszczeli (podobno- nie było mnie przy tym) i powtarzali, że te pieski "są takie słodkie", a przy pierwszym spotkaniu, Katarzynka postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Ciociu, a namalujesz mi kotka? śpiącego takiego słodkiego? No jakże bym mogła odmówić takiej prośbie, zwłaszcza, że padło zapewnienie, ze poczeka tyle ile będzie trzeba. Kiedy zabierałam się do pracy, ogarnęło mnie zdziwienie, bo żaden śpiący kotek, nie skradł dostatecznie mojego serca, a jest ich na pintereście przecież od groma... ostatecznie padło na zdjęcie dwóch kociąt bengalskich, Katarzynka zaakceptowała.... ja jeśli mam podsumować jakoś obrazek, to powiem, że  najbardziej jestem zadowolona z guzików w kanapie, serio!
Oczywiście nie jestem aż tak wyrodną ciotką, żeby zrobić obrazek tylko jednemu z rodzeństwa, z resztą mój chrześniak, Kacper, był postawiony w nieco lepszej sytuacji... kiedy pokazywałam Kasi zdjęcie pierwowzoru do akceptacji, Kacper zaciekawiony całą tablicą na pintereście, wybrał sobie wcale nie śpiące kocię main coona...


Co prawda niektórzy z oglądających te obrazki przed dziećmi, stwierdzili, że to nie main coon, ale norweski leśny, a mniejsza... większość mówi, że main coon ładniejszy, ja nie wiem, wydaje mi się, że one są różne po prostu i nie ma co ich porównywać, może też mam sentyment do bengali, bo wybrałam je sama, a main coon został mi zadany...
U Pana od oprawy, jak zwykle był wielki dylemat, każdy miał swoją wizję: Pan, ja i organ doradczy w postaci mojej mamy, suma summarum, wyszło dość spokojnie, ale nie zabiło obrazków mam wrażenie.... Pan gdy usłyszał, że to na prezent dla dzieci (a było jeszcze gruuuuubo przed dniem dziecka) uwinął się w dwa dni.... Dzieci oczywiście się ucieszyły i oczywiście dostały swoje zamówione obrazki zaraz tych dwóch dniach...