Czapeczki dla drożdżowej babeczki

Jako dziergająca ciotka chciałam zrobić mojej Kasi czapkę, ponieważ z tej już wyrosła.
Czapki robi się szybko, szczególnie te dla dzieci, ale jak się nie weźmie pod uwagę, że dzieciaki  rośną jak na drożdżach,  to się dzierga dwa razy.

Ta czapeczka wydziergana jest według pomysłu na czapkę dla mnie, moja ma być popielato-czerwona jako towarzystwo dla krwawej marry  (na razie rozgrzebana i czeka na zimę).
Po przymierzeniu  okazało się, że  Kaśce uszy wystają. Pomyślałam sobie, że nie opłaci mi się pruć tylko od razu lepiej zrobić drugą. Czapka powędrowała do córki kolegi z pracy.
A dla Kasi powstała czapka-kotek:

W roli modelki występuje Karolina - moja NRD-owska lalka z dzieciństwa.
Była moją ulubioną lalą, w Polsce wtedy takich nie było, pamiętam, że parę osób nabrało się na mój widok z Karoliną pod pachą - zaczepiali moją mamę i pytali " a nie boi się pani takie małe dziecko dawać drugiemu na ręce?" Potem Karolina występowała w licznych jasełkach jako Jezusek. Ostatnio mój chrześniak pożyczył ją sobie, jako Jacusia :)

Na koniec jeszcze wymoczek- dziś Bruno zaliczył kąpiel (oczywiście ja przy tej okazji też). Na  pocieszenie został opatulony starym szlafrokiem, trzeba przyznać, że wygląda stylowo ;)