W przeciwieństwie do Micka Jaggera...

...odczuwam satysfakcję i to jest miłe uczucie.
Ukręciłam pierwszy motek mojego  runa z polskich owiec i choć wełna jest "rustik", jest całkiem równa i najcieńsza jaką udało mi się kiedykolwiek uprząść. O samym runie już pisałam TUTAJ , dziś pierwszy moteczek wysechł i mogę go pokazać. UWAGA! będzie mnóstwo zdjęć...

Wełna jest nie farbowana, jeszcze, jedyne co mogę tej wełence zarzucić to właśnie kolor, ale na szczęście da się temu zaradzić.

Nie wiem czemu, ale czasami przy dodawaniu zdjęć (zwłaszcza do FB) pozycja zdjęcia od razu ustawia się tak jak je robiłam, czyli w tym wypadku pionowo, a nie poziomo jak widziałam je na monitorze podczas obróbki- no trudno, nie będę już tego zmieniać.

 Ten moteczek ma 128m i jeśli stara waga mnie nie okłamała, ma 50g- to naprawdę najcieńsza z moich wełenek. Przed przędzeniem nie sadziłam, że tak to wyjdzie, jak widać najważniejsze żeby włoski były luźno ułożone. Mam wobec tej wełny pewien bardzo zuchwały plan, ale żeby się powiódł muszę się jeszcze nieźle nakręcić. No to jeszcze raz moteczek w całości:

Podczas robienia zdjęć przyplątał się do mnie Borys (nawet na pierwszym zdjęciu, spod gałązki prześwituje jego biały kark), był absolutnie oburzony faktem, że zajmuję się wełną a nie nim ...

 

W ten płynny sposób nastąpi przejście do kociej części posta, niestety również z dużą ilością zdjęć, no co ja poradzę, mam dziś jakiś dzień na foty ;)

Jak Borys już się ze mną wygłaskał, to zasiadł sobie na leciwej ławeczce ;)

Tym którzy dobrnęli do końca, jeśli tacy w ogóle się znaleźli, należy się medal za wytrwałość...